Âsıf (Şiir)

Gelir geçer ezmine

Lakin durmaz âb-ı dîde

Yâr benimle, bana sâye

Bir âsıf ol, es gayri

Yâr ağlarsa, gül-ab olur

Gül, gönül harâb olur

Gitti gelmez, esbâb nedir

Bir âsıf ol, es gayri

Firak yolu uzun bir dehliz

Ceryan eder, sessiz sessiz

Bu yol ne biter, ne biz dönebiliriz

Bir âsıf ol, es gayri…

Su Aksoy

âsıf: rüzgar, ezmine: asırlar, âb-ı dîde: gözyaşı, sâye: gölge, gül-ab: gül suyu, esbâb: sebep, firak : ayrılık