Esved Gül Gazeli (Şiir)

Bir esved gül kopardım hiç hârı batmaz mı

Nîgârımdan şifâ gelmez ise demler akmaz mı

Kapkara güller bezenmiş gülistan-ı hüznümde

Ecep nevbahar bile bana gülmez mi

Bad-ı saba gönül bağçemde eser iken

Ecep dilberin şem-i garamı sönmez mi

Bîmâr eyledi meni bu kara diyarda yârin hüsn-i cemali

Disem yâre bilmen inanur mu inanmaz mı

Esved güller bile kendine bir refîk arar

Ecep bir andelib konup gül bağçeme ötmez mi

Su eydür gelsin nîgâr çevirsin bu kara bahtı ebyaza

Bu ne sevdadur, gönül bu sevdadan usanmaz mı

Su Aksoy

Esved: siyah, hâr: diken, Nîgâr: sevgili, gülistan-ı hüzün: hüzünlü gül diyarı, nevbahar: ilkbahar, Bad-ı saba: hafif esen doğu rüzgarı, dilber: sevgili, şem-i garam: aşkın mumu, Bîmâr eylemek : hasta etmek, hüsn-i cemal: güzel yüz, refîk: yoldaş, andelib: bülbül, eydür: söyler, ebyaz: beyaz